Red Abierta de Información Léxica
atorgar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| atorgo atorgas / atorgás atorga atorgamos atorgáis atorgan | atorgaba atorgabas atorgaba atorgábamos atorgabais atorgaban | atorgaré atorgarás atorgará atorgaremos atorgaréis atorgarán | atorgué atorgaste atorgó atorgamos atorgasteis atorgaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| atorgue atorgues atorgue atorguemos atorguéis atorguen | atorgara / atorgase atorgaras / atorgases atorgara / atorgase atorgáramos / atorgásemos atorgarais / atorgaseis atorgaran / atorgasen | atorgare atorgares atorgare atorgáremos atorgareis atorgaren | atorga atorgá atorgad atorguen | atorgaría atorgarías atorgaría atorgaríamos atorgaríais atorgarían | |
| Infinitivo | atorgar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | atorgando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: delegar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española