| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| manumito manumites / manumitís manumite manumitimos manumitís manumiten | manumitía manumitías manumitía manumitíamos manumitíais manumitían | manumitiré manumitirás manumitirá manumitiremos manumitiréis manumitirán | manumití manumitiste manumitió manumitimos manumitisteis manumitieron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| manumita manumitas manumita manumitamos manumitáis manumitan | manumitiera / manumitiese manumitieras / manumitieses manumitiera / manumitiese manumitiéramos / manumitiésemos manumitierais / manumitieseis manumitieran / manumitiesen | manumitiere manumitieres manumitiere manumitiéremos manumitiereis manumitieren | - manumite manumití - manumitid manumitan | manumitiría manumitirías manumitiría manumitiríamos manumitiríais manumitirían | |
| Infinitivo | manumitir | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | manumitiendo | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: manumitir
forma nominal : manumisión
nombre agentivo : manumisor
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española