OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

engurruñir - verbo

en·gu·rru·ñir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
engurruño
engurruñes / engurruñís
engurruñe
engurruñimos
engurruñís
engurruñen
engurruñía
engurruñías
engurruñía
engurruñíamos
engurruñíais
engurruñían
engurruñiré
engurruñirás
engurruñirá
engurruñiremos
engurruñiréis
engurruñirán
engurruñí
engurruñiste
engurruñó
engurruñimos
engurruñisteis
engurruñeron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
engurruña
engurruñas
engurruña
engurruñamos
engurruñáis
engurruñan
engurruñera / engurruñese
engurruñeras / engurruñeses
engurruñera / engurruñese
engurruñéramos / engurruñésemos
engurruñerais / engurruñeseis
engurruñeran / engurruñesen
engurruñere
engurruñeres
engurruñere
engurruñéremos
engurruñereis
engurruñeren

engurruñe
engurruñí

engurruñid
engurruñan
engurruñiría
engurruñirías
engurruñiría
engurruñiríamos
engurruñiríais
engurruñirían
Infinitivoengurruñir
Gerundioengurruñendo
Participio
engurruñidoengurruñida
engurruñidosengurruñidas

Flexiona como: zuñir

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española