OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

abetunar - verbo

a·be·tu·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
abetuno
abetunas / abetunás
abetuna
abetunamos
abetunáis
abetunan
abetunaba
abetunabas
abetunaba
abetunábamos
abetunabais
abetunaban
abetunaré
abetunarás
abetunará
abetunaremos
abetunaréis
abetunarán
abetuné
abetunaste
abetunó
abetunamos
abetunasteis
abetunaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
abetune
abetunes
abetune
abetunemos
abetunéis
abetunen
abetunara / abetunase
abetunaras / abetunases
abetunara / abetunase
abetunáramos / abetunásemos
abetunarais / abetunaseis
abetunaran / abetunasen
abetunare
abetunares
abetunare
abetunáremos
abetunareis
abetunaren

abetuna
abetuná

abetunad
abetunen
abetunaría
abetunarías
abetunaría
abetunaríamos
abetunaríais
abetunarían
Infinitivoabetunar
Gerundioabetunando
Participio
abetunadoabetunada
abetunadosabetunadas

Flexiona como: amar

forma adjetival : abetunado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española