OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

ordinar - verbo

or·di·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
ordino
ordinas / ordinás
ordina
ordinamos
ordináis
ordinan
ordinaba
ordinabas
ordinaba
ordinábamos
ordinabais
ordinaban
ordinaré
ordinarás
ordinará
ordinaremos
ordinaréis
ordinarán
ordiné
ordinaste
ordinó
ordinamos
ordinasteis
ordinaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
ordine
ordines
ordine
ordinemos
ordinéis
ordinen
ordinara / ordinase
ordinaras / ordinases
ordinara / ordinase
ordináramos / ordinásemos
ordinarais / ordinaseis
ordinaran / ordinasen
ordinare
ordinares
ordinare
ordináremos
ordinareis
ordinaren

ordina
ordiná

ordinad
ordinen
ordinaría
ordinarías
ordinaría
ordinaríamos
ordinaríais
ordinarían
Infinitivoordinar
Gerundioordinando
Participio
ordinadoordinada
ordinadosordinadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española