OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

menazar - verbo

me·na·zar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
menazo
menazás / menazas
menaza
menazamos
menazáis
menazan
menazaba
menazabas
menazaba
menazábamos
menazabais
menazaban
menazaré
menazarás
menazará
menazaremos
menazaréis
menazarán
menacé
menazaste
menazó
menazamos
menazasteis
menazaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
menace
menaces
menace
menacemos
menacéis
menacen
menazara / menazase
menazaras / menazases
menazara / menazase
menazáramos / menazásemos
menazarais / menazaseis
menazaran / menazasen
menazare
menazares
menazare
menazáremos
menazareis
menazaren

menaza
menazá

menazad
menacen
menazaría
menazarías
menazaría
menazaríamos
menazaríais
menazarían
Infinitivomenazar
Gerundiomenazando
Participio
menazadomenazada
menazadosmenazadas

Flexiona como: cazar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española