OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

enmerdar - verbo

en·mer·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
enmerdo
enmerdas / enmerdás
enmerda
enmerdamos
enmerdáis
enmerdan
enmerdaba
enmerdabas
enmerdaba
enmerdábamos
enmerdabais
enmerdaban
enmerdaré
enmerdarás
enmerdará
enmerdaremos
enmerdaréis
enmerdarán
enmerdé
enmerdaste
enmerdó
enmerdamos
enmerdasteis
enmerdaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
enmerde
enmerdes
enmerde
enmerdemos
enmerdéis
enmerden
enmerdara / enmerdase
enmerdaras / enmerdases
enmerdara / enmerdase
enmerdáramos / enmerdásemos
enmerdarais / enmerdaseis
enmerdaran / enmerdasen
enmerdare
enmerdares
enmerdare
enmerdáremos
enmerdareis
enmerdaren

enmerda
enmerdá

enmerdad
enmerden
enmerdaría
enmerdarías
enmerdaría
enmerdaríamos
enmerdaríais
enmerdarían
Infinitivoenmerdar
Gerundioenmerdando
Participio
enmerdadoenmerdada
enmerdadosenmerdadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española