OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

embornar - verbo

em·bor·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
emborno
embornas / embornás
emborna
embornamos
embornáis
embornan
embornaba
embornabas
embornaba
embornábamos
embornabais
embornaban
embornaré
embornarás
embornará
embornaremos
embornaréis
embornarán
emborné
embornaste
embornó
embornamos
embornasteis
embornaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
emborne
embornes
emborne
embornemos
embornéis
embornen
embornara / embornase
embornaras / embornases
embornara / embornase
embornáramos / embornásemos
embornarais / embornaseis
embornaran / embornasen
embornare
embornares
embornare
embornáremos
embornareis
embornaren

emborna
emborná

embornad
embornen
embornaría
embornarías
embornaría
embornaríamos
embornaríais
embornarían
Infinitivoembornar
Gerundioembornando
Participio
embornadoembornada
embornadosembornadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española