OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desgraduar - verbo

des·gra·duar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desgraduo
desgraduas / desgraduás
desgradua
desgraduamos
desgraduáis
desgraduan
desgraduaba
desgraduabas
desgraduaba
desgraduábamos
desgraduabais
desgraduaban
desgraduaré
desgraduarás
desgraduará
desgraduaremos
desgraduaréis
desgraduarán
desgradué
desgraduaste
desgraduó
desgraduamos
desgraduasteis
desgraduaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desgradue
desgradues
desgradue
desgraduemos
desgraduéis
desgraduen
desgraduara / desgraduase
desgraduaras / desgraduases
desgraduara / desgraduase
desgraduáramos / desgraduásemos
desgraduarais / desgraduaseis
desgraduaran / desgraduasen
desgraduare
desgraduares
desgraduare
desgraduáremos
desgraduareis
desgraduaren

desgradua
desgraduá

desgraduad
desgraduen
desgraduaría
desgraduarías
desgraduaría
desgraduaríamos
desgraduaríais
desgraduarían
Infinitivodesgraduar
Gerundiodesgraduando
Participio
desgraduadodesgraduada
desgraduadosdesgraduadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española