OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desafiuciar - verbo

de·sa·fiu·ciar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desafiucio
desafiucias / desafiuciás
desafiucia
desafiuciamos
desafiuciáis
desafiucian
desafiuciaba
desafiuciabas
desafiuciaba
desafiuciábamos
desafiuciabais
desafiuciaban
desafiuciaré
desafiuciarás
desafiuciará
desafiuciaremos
desafiuciaréis
desafiuciarán
desafiucié
desafiuciaste
desafiució
desafiuciamos
desafiuciasteis
desafiuciaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desafiucie
desafiucies
desafiucie
desafiuciemos
desafiuciéis
desafiucien
desafiuciara / desafiuciase
desafiuciaras / desafiuciases
desafiuciara / desafiuciase
desafiuciáramos / desafiuciásemos
desafiuciarais / desafiuciaseis
desafiuciaran / desafiuciasen
desafiuciare
desafiuciares
desafiuciare
desafiuciáremos
desafiuciareis
desafiuciaren

desafiucia
desafiuciá

desafiuciad
desafiucien
desafiuciaría
desafiuciarías
desafiuciaría
desafiuciaríamos
desafiuciaríais
desafiuciarían
Infinitivodesafiuciar
Gerundiodesafiuciando
Participio
desafiuciadodesafiuciada
desafiuciadosdesafiuciadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española