OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

cotear - verbo

co·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
coteo
coteas / coteás
cotea
coteamos
coteáis
cotean
coteaba
coteabas
coteaba
coteábamos
coteabais
coteaban
cotearé
cotearás
coteará
cotearemos
cotearéis
cotearán
coteé
coteaste
coteó
coteamos
coteasteis
cotearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
cotee
cotees
cotee
coteemos
coteéis
coteen
coteara / cotease
cotearas / coteases
coteara / cotease
coteáramos / coteásemos
cotearais / coteaseis
cotearan / coteasen
coteare
coteares
coteare
coteáremos
coteareis
cotearen

cotea
coteá

cotead
coteen
cotearía
cotearías
cotearía
cotearíamos
cotearíais
cotearían
Infinitivocotear
Gerundiocoteando
Participio
coteadocoteada
coteadoscoteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española