consograr - verbo

con·so·grar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
consogro
consogras / consográs
consogra
consogramos
consográis
consogran
consograba
consograbas
consograba
consográbamos
consograbais
consograban
consograré
consograrás
consogrará
consograremos
consograréis
consograrán
consogré
consograste
consogró
consogramos
consograsteis
consograron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
consogre
consogres
consogre
consogremos
consogréis
consogren
consograra / consograse
consograras / consograses
consograra / consograse
consográramos / consográsemos
consograrais / consograseis
consograran / consograsen
consograre
consograres
consograre
consográremos
consograreis
consograren

consogra
consográ

consograd
consogren
consograría
consograrías
consograría
consograríamos
consograríais
consograrían
Infinitivoconsograr
Gerundioconsogrando
Participio
consogradoconsograda
consogradosconsogradas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española