OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

locutar - verbo

lo·cu·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
locuto
locutas / locutás
locuta
locutamos
locutáis
locutan
locutaba
locutabas
locutaba
locutábamos
locutabais
locutaban
locutaré
locutarás
locutará
locutaremos
locutaréis
locutarán
locuté
locutaste
locutó
locutamos
locutasteis
locutaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
locute
locutes
locute
locutemos
locutéis
locuten
locutara / locutase
locutaras / locutases
locutara / locutase
locutáramos / locutásemos
locutarais / locutaseis
locutaran / locutasen
locutare
locutares
locutare
locutáremos
locutareis
locutaren

locuta
locutá

locutad
locuten
locutaría
locutarías
locutaría
locutaríamos
locutaríais
locutarían
Infinitivolocutar
Gerundiolocutando
Participio
locutadolocutada
locutadoslocutadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española