OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

metatear - verbo

me·ta·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
metateo
metateas / metateás
metatea
metateamos
metateáis
metatean
metateaba
metateabas
metateaba
metateábamos
metateabais
metateaban
metatearé
metatearás
metateará
metatearemos
metatearéis
metatearán
metateé
metateaste
metateó
metateamos
metateasteis
metatearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
metatee
metatees
metatee
metateemos
metateéis
metateen
metateara / metatease
metatearas / metateases
metateara / metatease
metateáramos / metateásemos
metatearais / metateaseis
metatearan / metateasen
metateare
metateares
metateare
metateáremos
metateareis
metatearen

metatea
metateá

metatead
metateen
metatearía
metatearías
metatearía
metatearíamos
metatearíais
metatearían
Infinitivometatear
Gerundiometateando
Participio
metateadometateada
metateadosmetateadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española