OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

manguerear - verbo

man·gue·re·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
manguereo
manguereas / manguereás
manguerea
manguereamos
manguereáis
manguerean
manguereaba
manguereabas
manguereaba
manguereábamos
manguereabais
manguereaban
manguerearé
manguerearás
manguereará
manguerearemos
manguerearéis
manguerearán
manguereé
manguereaste
manguereó
manguereamos
manguereasteis
manguerearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
mangueree
manguerees
mangueree
manguereemos
manguereéis
manguereen
manguereara / manguerease
manguerearas / manguereases
manguereara / manguerease
manguereáramos / manguereásemos
manguerearais / manguereaseis
manguerearan / manguereasen
manguereare
manguereares
manguereare
manguereáremos
manguereareis
manguerearen

manguerea
manguereá

mangueread
manguereen
manguerearía
manguerearías
manguerearía
manguerearíamos
manguerearíais
manguerearían
Infinitivomanguerear
Gerundiomanguereando
Participio
manguereadomanguereada
manguereadosmanguereadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española