Red Abierta de Información Léxica
entuturutar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| entuturuto entuturutas / entuturutás entuturuta entuturutamos entuturutáis entuturutan | entuturutaba entuturutabas entuturutaba entuturutábamos entuturutabais entuturutaban | entuturutaré entuturutarás entuturutará entuturutaremos entuturutaréis entuturutarán | entuturuté entuturutaste entuturutó entuturutamos entuturutasteis entuturutaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| entuturute entuturutes entuturute entuturutemos entuturutéis entuturuten | entuturutara / entuturutase entuturutaras / entuturutases entuturutara / entuturutase entuturutáramos / entuturutásemos entuturutarais / entuturutaseis entuturutaran / entuturutasen | entuturutare entuturutares entuturutare entuturutáremos entuturutareis entuturutaren | entuturuta entuturutá entuturutad entuturuten | entuturutaría entuturutarías entuturutaría entuturutaríamos entuturutaríais entuturutarían | |
| Infinitivo | entuturutar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | entuturutando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española