OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

copetear - verbo

co·pe·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
copeteo
copeteas / copeteás
copetea
copeteamos
copeteáis
copetean
copeteaba
copeteabas
copeteaba
copeteábamos
copeteabais
copeteaban
copetearé
copetearás
copeteará
copetearemos
copetearéis
copetearán
copeteé
copeteaste
copeteó
copeteamos
copeteasteis
copetearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
copetee
copetees
copetee
copeteemos
copeteéis
copeteen
copeteara / copetease
copetearas / copeteases
copeteara / copetease
copeteáramos / copeteásemos
copetearais / copeteaseis
copetearan / copeteasen
copeteare
copeteares
copeteare
copeteáremos
copeteareis
copetearen

copetea
copeteá

copetead
copeteen
copetearía
copetearías
copetearía
copetearíamos
copetearíais
copetearían
Infinitivocopetear
Gerundiocopeteando
Participio
copeteadocopeteada
copeteadoscopeteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española