OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

calacear - verbo

ca·la·ce·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
calaceo
calaceas / calaceás
calacea
calaceamos
calaceáis
calacean
calaceaba
calaceabas
calaceaba
calaceábamos
calaceabais
calaceaban
calacearé
calacearás
calaceará
calacearemos
calacearéis
calacearán
calaceé
calaceaste
calaceó
calaceamos
calaceasteis
calacearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
calacee
calacees
calacee
calaceemos
calaceéis
calaceen
calaceara / calacease
calacearas / calaceases
calaceara / calacease
calaceáramos / calaceásemos
calacearais / calaceaseis
calacearan / calaceasen
calaceare
calaceares
calaceare
calaceáremos
calaceareis
calacearen

calacea
calaceá

calacead
calaceen
calacearía
calacearías
calacearía
calacearíamos
calacearíais
calacearían
Infinitivocalacear
Gerundiocalaceando
Participio
calaceadocalaceada
calaceadoscalaceadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española