OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

caitear - verbo

cai·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
caiteo
caiteas / caiteás
caitea
caiteamos
caiteáis
caitean
caiteaba
caiteabas
caiteaba
caiteábamos
caiteabais
caiteaban
caitearé
caitearás
caiteará
caitearemos
caitearéis
caitearán
caiteé
caiteaste
caiteó
caiteamos
caiteasteis
caitearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
caitee
caitees
caitee
caiteemos
caiteéis
caiteen
caiteara / caitease
caitearas / caiteases
caiteara / caitease
caiteáramos / caiteásemos
caitearais / caiteaseis
caitearan / caiteasen
caiteare
caiteares
caiteare
caiteáremos
caiteareis
caitearen

caitea
caiteá

caitead
caiteen
caitearía
caitearías
caitearía
caitearíamos
caitearíais
caitearían
Infinitivocaitear
Gerundiocaiteando
Participio
caiteadocaiteada
caiteadoscaiteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española