OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

ayustar - verbo

a·yus·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
ayusto
ayustas / ayustás
ayusta
ayustamos
ayustáis
ayustan
ayustaba
ayustabas
ayustaba
ayustábamos
ayustabais
ayustaban
ayustaré
ayustarás
ayustará
ayustaremos
ayustaréis
ayustarán
ayusté
ayustaste
ayustó
ayustamos
ayustasteis
ayustaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
ayuste
ayustes
ayuste
ayustemos
ayustéis
ayusten
ayustara / ayustase
ayustaras / ayustases
ayustara / ayustase
ayustáramos / ayustásemos
ayustarais / ayustaseis
ayustaran / ayustasen
ayustare
ayustares
ayustare
ayustáremos
ayustareis
ayustaren

ayusta
ayustá

ayustad
ayusten
ayustaría
ayustarías
ayustaría
ayustaríamos
ayustaríais
ayustarían
Infinitivoayustar
Gerundioayustando
Participio
ayustadoayustada
ayustadosayustadas

Flexiona como: amar

forma nominal : ayuste

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española