OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

venadear - verbo

ve·na·de·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
venadeo
venadeas / venadeás
venadea
venadeamos
venadeáis
venadean
venadeaba
venadeabas
venadeaba
venadeábamos
venadeabais
venadeaban
venadearé
venadearás
venadeará
venadearemos
venadearéis
venadearán
venadeé
venadeaste
venadeó
venadeamos
venadeasteis
venadearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
venadee
venadees
venadee
venadeemos
venadeéis
venadeen
venadeara / venadease
venadearas / venadeases
venadeara / venadease
venadeáramos / venadeásemos
venadearais / venadeaseis
venadearan / venadeasen
venadeare
venadeares
venadeare
venadeáremos
venadeareis
venadearen

venadea
venadeá

venadead
venadeen
venadearía
venadearías
venadearía
venadearíamos
venadearíais
venadearían
Infinitivovenadear
Gerundiovenadeando
Participio
venadeadovenadeada
venadeadosvenadeadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española