OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

tirantear - verbo

ti·ran·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
tiranteo
tiranteas / tiranteás
tirantea
tiranteamos
tiranteáis
tirantean
tiranteaba
tiranteabas
tiranteaba
tiranteábamos
tiranteabais
tiranteaban
tirantearé
tirantearás
tiranteará
tirantearemos
tirantearéis
tirantearán
tiranteé
tiranteaste
tiranteó
tiranteamos
tiranteasteis
tirantearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
tirantee
tirantees
tirantee
tiranteemos
tiranteéis
tiranteen
tiranteara / tirantease
tirantearas / tiranteases
tiranteara / tirantease
tiranteáramos / tiranteásemos
tirantearais / tiranteaseis
tirantearan / tiranteasen
tiranteare
tiranteares
tiranteare
tiranteáremos
tiranteareis
tirantearen

tirantea
tiranteá

tirantead
tiranteen
tirantearía
tirantearías
tirantearía
tirantearíamos
tirantearíais
tirantearían
Infinitivotirantear
Gerundiotiranteando
Participio
tiranteadotiranteada
tiranteadostiranteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española