OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

terracear - verbo

te·rra·ce·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
terraceo
terraceas / terraceás
terracea
terraceamos
terraceáis
terracean
terraceaba
terraceabas
terraceaba
terraceábamos
terraceabais
terraceaban
terracearé
terracearás
terraceará
terracearemos
terracearéis
terracearán
terraceé
terraceaste
terraceó
terraceamos
terraceasteis
terracearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
terracee
terracees
terracee
terraceemos
terraceéis
terraceen
terraceara / terracease
terracearas / terraceases
terraceara / terracease
terraceáramos / terraceásemos
terracearais / terraceaseis
terracearan / terraceasen
terraceare
terraceares
terraceare
terraceáremos
terraceareis
terracearen

terracea
terraceá

terracead
terraceen
terracearía
terracearías
terracearía
terracearíamos
terracearíais
terracearían
Infinitivoterracear
Gerundioterraceando
Participio
terraceadoterraceada
terraceadosterraceadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española