OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

tataratear - verbo

ta·ta·ra·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
tatarateo
tatarateas / tatarateás
tataratea
tatarateamos
tatarateáis
tataratean
tatarateaba
tatarateabas
tatarateaba
tatarateábamos
tatarateabais
tatarateaban
tataratearé
tataratearás
tatarateará
tataratearemos
tataratearéis
tataratearán
tatarateé
tatarateaste
tatarateó
tatarateamos
tatarateasteis
tataratearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
tataratee
tataratees
tataratee
tatarateemos
tatarateéis
tatarateen
tatarateara / tataratease
tataratearas / tatarateases
tatarateara / tataratease
tatarateáramos / tatarateásemos
tataratearais / tatarateaseis
tataratearan / tatarateasen
tatarateare
tatarateares
tatarateare
tatarateáremos
tatarateareis
tataratearen

tataratea
tatarateá

tataratead
tatarateen
tataratearía
tataratearías
tataratearía
tataratearíamos
tataratearíais
tataratearían
Infinitivotataratear
Gerundiotatarateando
Participio
tatarateadotatarateada
tatarateadostatarateadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española