OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

balacear - verbo

ba·la·ce·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
balaceo
balaceas / balaceás
balacea
balaceamos
balaceáis
balacean
balaceaba
balaceabas
balaceaba
balaceábamos
balaceabais
balaceaban
balacearé
balacearás
balaceará
balacearemos
balacearéis
balacearán
balaceé
balaceaste
balaceó
balaceamos
balaceasteis
balacearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
balacee
balacees
balacee
balaceemos
balaceéis
balaceen
balaceara / balacease
balacearas / balaceases
balaceara / balacease
balaceáramos / balaceásemos
balacearais / balaceaseis
balacearan / balaceasen
balaceare
balaceares
balaceare
balaceáremos
balaceareis
balacearen

balacea
balaceá

balacead
balaceen
balacearía
balacearías
balacearía
balacearíamos
balacearíais
balacearían
Infinitivobalacear
Gerundiobalaceando
Participio
balaceadobalaceada
balaceadosbalaceadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española