OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

runguear - verbo

run·gue·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
rungueo
rungueas / rungueás
runguea
rungueamos
rungueáis
runguean
rungueaba
rungueabas
rungueaba
rungueábamos
rungueabais
rungueaban
runguearé
runguearás
rungueará
runguearemos
runguearéis
runguearán
rungueé
rungueaste
rungueó
rungueamos
rungueasteis
runguearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
runguee
runguees
runguee
rungueemos
rungueéis
rungueen
rungueara / runguease
runguearas / rungueases
rungueara / runguease
rungueáramos / rungueásemos
runguearais / rungueaseis
runguearan / rungueasen
rungueare
rungueares
rungueare
rungueáremos
rungueareis
runguearen

runguea
rungueá

runguead
rungueen
runguearía
runguearías
runguearía
runguearíamos
runguearíais
runguearían
Infinitivorunguear
Gerundiorungueando
Participio
rungueadorungueada
rungueadosrungueadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española