OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

langüetear - verbo

lan·güe·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
langüeteo
langüeteas / langüeteás
langüetea
langüeteamos
langüeteáis
langüetean
langüeteaba
langüeteabas
langüeteaba
langüeteábamos
langüeteabais
langüeteaban
langüetearé
langüetearás
langüeteará
langüetearemos
langüetearéis
langüetearán
langüeteé
langüeteaste
langüeteó
langüeteamos
langüeteasteis
langüetearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
langüetee
langüetees
langüetee
langüeteemos
langüeteéis
langüeteen
langüeteara / langüetease
langüetearas / langüeteases
langüeteara / langüetease
langüeteáramos / langüeteásemos
langüetearais / langüeteaseis
langüetearan / langüeteasen
langüeteare
langüeteares
langüeteare
langüeteáremos
langüeteareis
langüetearen

langüetea
langüeteá

langüetead
langüeteen
langüetearía
langüetearías
langüetearía
langüetearíamos
langüetearíais
langüetearían
Infinitivolangüetear
Gerundiolangüeteando
Participio
langüeteadolangüeteada
langüeteadoslangüeteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española