OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

avejentar - verbo

a·ve·jen·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
avejento
avejentas / avejentás
avejenta
avejentamos
avejentáis
avejentan
avejentaba
avejentabas
avejentaba
avejentábamos
avejentabais
avejentaban
avejentaré
avejentarás
avejentará
avejentaremos
avejentaréis
avejentarán
avejenté
avejentaste
avejentó
avejentamos
avejentasteis
avejentaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
avejente
avejentes
avejente
avejentemos
avejentéis
avejenten
avejentara / avejentase
avejentaras / avejentases
avejentara / avejentase
avejentáramos / avejentásemos
avejentarais / avejentaseis
avejentaran / avejentasen
avejentare
avejentares
avejentare
avejentáremos
avejentareis
avejentaren

avejenta
avejentá

avejentad
avejenten
avejentaría
avejentarías
avejentaría
avejentaríamos
avejentaríais
avejentarían
Infinitivoavejentar
Gerundioavejentando
Participio
avejentadoavejentada
avejentadosavejentadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española