OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

frutear - verbo

fru·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
fruteo
fruteas / fruteás
frutea
fruteamos
fruteáis
frutean
fruteaba
fruteabas
fruteaba
fruteábamos
fruteabais
fruteaban
frutearé
frutearás
fruteará
frutearemos
frutearéis
frutearán
fruteé
fruteaste
fruteó
fruteamos
fruteasteis
frutearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
frutee
frutees
frutee
fruteemos
fruteéis
fruteen
fruteara / frutease
frutearas / fruteases
fruteara / frutease
fruteáramos / fruteásemos
frutearais / fruteaseis
frutearan / fruteasen
fruteare
fruteares
fruteare
fruteáremos
fruteareis
frutearen

frutea
fruteá

frutead
fruteen
frutearía
frutearías
frutearía
frutearíamos
frutearíais
frutearían
Infinitivofrutear
Gerundiofruteando
Participio
fruteadofruteada
fruteadosfruteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española