OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

aturrar - verbo

a·tu·rrar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
aturro
aturras / aturrás
aturra
aturramos
aturráis
aturran
aturraba
aturrabas
aturraba
aturrábamos
aturrabais
aturraban
aturraré
aturrarás
aturrará
aturraremos
aturraréis
aturrarán
aturré
aturraste
aturró
aturramos
aturrasteis
aturraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
aturre
aturres
aturre
aturremos
aturréis
aturren
aturrara / aturrase
aturraras / aturrases
aturrara / aturrase
aturráramos / aturrásemos
aturrarais / aturraseis
aturraran / aturrasen
aturrare
aturrares
aturrare
aturráremos
aturrareis
aturraren

aturra
aturrá

aturrad
aturren
aturraría
aturrarías
aturraría
aturraríamos
aturraríais
aturrarían
Infinitivoaturrar
Gerundioaturrando
Participio
aturradoaturrada
aturradosaturradas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española