OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

anolar - verbo

a·no·lar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
anolo
anolas / anolás
anola
anolamos
anoláis
anolan
anolaba
anolabas
anolaba
anolábamos
anolabais
anolaban
anolaré
anolarás
anolará
anolaremos
anolaréis
anolarán
anolé
anolaste
anoló
anolamos
anolasteis
anolaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
anole
anoles
anole
anolemos
anoléis
anolen
anolara / anolase
anolaras / anolases
anolara / anolase
anoláramos / anolásemos
anolarais / anolaseis
anolaran / anolasen
anolare
anolares
anolare
anoláremos
anolareis
anolaren

anola
anolá

anolad
anolen
anolaría
anolarías
anolaría
anolaríamos
anolaríais
anolarían
Infinitivoanolar
Gerundioanolando
Participio
anoladoanolada
anoladosanoladas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española