OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

amononar - verbo

a·mo·no·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
amonono
amononas / amononás
amonona
amononamos
amononáis
amononan
amononaba
amononabas
amononaba
amononábamos
amononabais
amononaban
amononaré
amononarás
amononará
amononaremos
amononaréis
amononarán
amononé
amononaste
amononó
amononamos
amononasteis
amononaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
amonone
amonones
amonone
amononemos
amononéis
amononen
amononara / amononase
amononaras / amononases
amononara / amononase
amononáramos / amononásemos
amononarais / amononaseis
amononaran / amononasen
amononare
amononares
amononare
amononáremos
amononareis
amononaren

amonona
amononá

amononad
amononen
amononaría
amononarías
amononaría
amononaríamos
amononaríais
amononarían
Infinitivoamononar
Gerundioamononando
Participio
amononadoamononada
amononadosamononadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española