OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

sobetear - verbo

so·be·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
sobeteo
sobeteas / sobeteás
sobetea
sobeteamos
sobeteáis
sobetean
sobeteaba
sobeteabas
sobeteaba
sobeteábamos
sobeteabais
sobeteaban
sobetearé
sobetearás
sobeteará
sobetearemos
sobetearéis
sobetearán
sobeteé
sobeteaste
sobeteó
sobeteamos
sobeteasteis
sobetearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
sobetee
sobetees
sobetee
sobeteemos
sobeteéis
sobeteen
sobeteara / sobetease
sobetearas / sobeteases
sobeteara / sobetease
sobeteáramos / sobeteásemos
sobetearais / sobeteaseis
sobetearan / sobeteasen
sobeteare
sobeteares
sobeteare
sobeteáremos
sobeteareis
sobetearen

sobetea
sobeteá

sobetead
sobeteen
sobetearía
sobetearías
sobetearía
sobetearíamos
sobetearíais
sobetearían
Infinitivosobetear
Gerundiosobeteando
Participio
sobeteadosobeteada
sobeteadossobeteadas

Flexiona como: amar

forma nominal : sobeteo

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española