OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

arrejuntar - verbo

a·rre·jun·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
arrejunto
arrejuntas / arrejuntás
arrejunta
arrejuntamos
arrejuntáis
arrejuntan
arrejuntaba
arrejuntabas
arrejuntaba
arrejuntábamos
arrejuntabais
arrejuntaban
arrejuntaré
arrejuntarás
arrejuntará
arrejuntaremos
arrejuntaréis
arrejuntarán
arrejunté
arrejuntaste
arrejuntó
arrejuntamos
arrejuntasteis
arrejuntaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
arrejunte
arrejuntes
arrejunte
arrejuntemos
arrejuntéis
arrejunten
arrejuntara / arrejuntase
arrejuntaras / arrejuntases
arrejuntara / arrejuntase
arrejuntáramos / arrejuntásemos
arrejuntarais / arrejuntaseis
arrejuntaran / arrejuntasen
arrejuntare
arrejuntares
arrejuntare
arrejuntáremos
arrejuntareis
arrejuntaren

arrejunta
arrejuntá

arrejuntad
arrejunten
arrejuntaría
arrejuntarías
arrejuntaría
arrejuntaríamos
arrejuntaríais
arrejuntarían
Infinitivoarrejuntar
Gerundioarrejuntando
Participio
arrejuntadoarrejuntada
arrejuntadosarrejuntadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española