atrabancar - verbo

a·tra·ban·car

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
atrabanco
atrabancas / atrabancás
atrabanca
atrabancamos
atrabancáis
atrabancan
atrabancaba
atrabancabas
atrabancaba
atrabancábamos
atrabancabais
atrabancaban
atrabancaré
atrabancarás
atrabancará
atrabancaremos
atrabancaréis
atrabancarán
atrabanqué
atrabancaste
atrabancó
atrabancamos
atrabancasteis
atrabancaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
atrabanque
atrabanques
atrabanque
atrabanquemos
atrabanquéis
atrabanquen
atrabancara / atrabancase
atrabancaras / atrabancases
atrabancara / atrabancase
atrabancáramos / atrabancásemos
atrabancarais / atrabancaseis
atrabancaran / atrabancasen
atrabancare
atrabancares
atrabancare
atrabancáremos
atrabancareis
atrabancaren

atrabanca
atrabancá

atrabancad
atrabanquen
atrabancaría
atrabancarías
atrabancaría
atrabancaríamos
atrabancaríais
atrabancarían
Infinitivoatrabancar
Gerundioatrabancando
Participio
atrabancadoatrabancada
atrabancadosatrabancadas

Flexiona como: secar

forma nominal : atrabanco

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española