OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

atortujar - verbo

a·tor·tu·jar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
atortujo
atortujas / atortujás
atortuja
atortujamos
atortujáis
atortujan
atortujaba
atortujabas
atortujaba
atortujábamos
atortujabais
atortujaban
atortujaré
atortujarás
atortujará
atortujaremos
atortujaréis
atortujarán
atortujé
atortujaste
atortujó
atortujamos
atortujasteis
atortujaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
atortuje
atortujes
atortuje
atortujemos
atortujéis
atortujen
atortujara / atortujase
atortujaras / atortujases
atortujara / atortujase
atortujáramos / atortujásemos
atortujarais / atortujaseis
atortujaran / atortujasen
atortujare
atortujares
atortujare
atortujáremos
atortujareis
atortujaren

atortuja
atortujá

atortujad
atortujen
atortujaría
atortujarías
atortujaría
atortujaríamos
atortujaríais
atortujarían
Infinitivoatortujar
Gerundioatortujando
Participio
atortujadoatortujada
atortujadosatortujadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española