Red Abierta de Información Léxica
atortorar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| atortoro atortoras / atortorás atortora atortoramos atortoráis atortoran | atortoraba atortorabas atortoraba atortorábamos atortorabais atortoraban | atortoraré atortorarás atortorará atortoraremos atortoraréis atortorarán | atortoré atortoraste atortoró atortoramos atortorasteis atortoraron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| atortore atortores atortore atortoremos atortoréis atortoren | atortorara / atortorase atortoraras / atortorases atortorara / atortorase atortoráramos / atortorásemos atortorarais / atortoraseis atortoraran / atortorasen | atortorare atortorares atortorare atortoráremos atortorareis atortoraren | atortora atortorá atortorad atortoren | atortoraría atortorarías atortoraría atortoraríamos atortoraríais atortorarían | |
| Infinitivo | atortorar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | atortorando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española