Red Abierta de Información Léxica
atobar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| atobo atobas / atobás atoba atobamos atobáis atoban | atobaba atobabas atobaba atobábamos atobabais atobaban | atobaré atobarás atobará atobaremos atobaréis atobarán | atobé atobaste atobó atobamos atobasteis atobaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| atobe atobes atobe atobemos atobéis atoben | atobara / atobase atobaras / atobases atobara / atobase atobáramos / atobásemos atobarais / atobaseis atobaran / atobasen | atobare atobares atobare atobáremos atobareis atobaren | atoba atobá atobad atoben | atobaría atobarías atobaría atobaríamos atobaríais atobarían | |
| Infinitivo | atobar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | atobando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española