OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

atoar - verbo

a·to·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
atoo
atoas / atoás
atoa
atoamos
atoáis
atoan
atoaba
atoabas
atoaba
atoábamos
atoabais
atoaban
atoaré
atoarás
atoará
atoaremos
atoaréis
atoarán
atoé
atoaste
atoó
atoamos
atoasteis
atoaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
atoe
atoes
atoe
atoemos
atoéis
atoen
atoara / atoase
atoaras / atoases
atoara / atoase
atoáramos / atoásemos
atoarais / atoaseis
atoaran / atoasen
atoare
atoares
atoare
atoáremos
atoareis
atoaren

atoa
atoá

atoad
atoen
atoaría
atoarías
atoaría
atoaríamos
atoaríais
atoarían
Infinitivoatoar
Gerundioatoando
Participio
atoadoatoada
atoadosatoadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española