OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

autoeditar - verbo

au·to·e·di·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
autoedito
autoeditas / autoeditás
autoedita
autoeditamos
autoeditáis
autoeditan
autoeditaba
autoeditabas
autoeditaba
autoeditábamos
autoeditabais
autoeditaban
autoeditaré
autoeditarás
autoeditará
autoeditaremos
autoeditaréis
autoeditarán
autoedité
autoeditaste
autoeditó
autoeditamos
autoeditasteis
autoeditaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
autoedite
autoedites
autoedite
autoeditemos
autoeditéis
autoediten
autoeditara / autoeditase
autoeditaras / autoeditases
autoeditara / autoeditase
autoeditáramos / autoeditásemos
autoeditarais / autoeditaseis
autoeditaran / autoeditasen
autoeditare
autoeditares
autoeditare
autoeditáremos
autoeditareis
autoeditaren

autoedita
autoeditá

autoeditad
autoediten
autoeditaría
autoeditarías
autoeditaría
autoeditaríamos
autoeditaríais
autoeditarían
Infinitivoautoeditar
Gerundioautoeditando
Participio
autoeditadoautoeditada
autoeditadosautoeditadas

Flexiona como: amar

forma nominal : autoedición

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española