OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

atiborrar - verbo

a·ti·bo·rrar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
atiborro
atiborras / atiborrás
atiborra
atiborramos
atiborráis
atiborran
atiborraba
atiborrabas
atiborraba
atiborrábamos
atiborrabais
atiborraban
atiborraré
atiborrarás
atiborrará
atiborraremos
atiborraréis
atiborrarán
atiborré
atiborraste
atiborró
atiborramos
atiborrasteis
atiborraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
atiborre
atiborres
atiborre
atiborremos
atiborréis
atiborren
atiborrara / atiborrase
atiborraras / atiborrases
atiborrara / atiborrase
atiborráramos / atiborrásemos
atiborrarais / atiborraseis
atiborraran / atiborrasen
atiborrare
atiborrares
atiborrare
atiborráremos
atiborrareis
atiborraren

atiborra
atiborrá

atiborrad
atiborren
atiborraría
atiborrarías
atiborraría
atiborraríamos
atiborraríais
atiborrarían
Infinitivoatiborrar
Gerundioatiborrando
Participio
atiborradoatiborrada
atiborradosatiborradas

Flexiona como: amar

forma nominal : atiborramiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española