OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

atenebrar - verbo

a·te·ne·brar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
atenebro
atenebras / atenebrás
atenebra
atenebramos
atenebráis
atenebran
atenebraba
atenebrabas
atenebraba
atenebrábamos
atenebrabais
atenebraban
atenebraré
atenebrarás
atenebrará
atenebraremos
atenebraréis
atenebrarán
atenebré
atenebraste
atenebró
atenebramos
atenebrasteis
atenebraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
atenebre
atenebres
atenebre
atenebremos
atenebréis
atenebren
atenebrara / atenebrase
atenebraras / atenebrases
atenebrara / atenebrase
atenebráramos / atenebrásemos
atenebrarais / atenebraseis
atenebraran / atenebrasen
atenebrare
atenebrares
atenebrare
atenebráremos
atenebrareis
atenebraren

atenebra
atenebrá

atenebrad
atenebren
atenebraría
atenebrarías
atenebraría
atenebraríamos
atenebraríais
atenebrarían
Infinitivoatenebrar
Gerundioatenebrando
Participio
atenebradoatenebrada
atenebradosatenebradas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española