OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

atarantar - verbo

a·ta·ran·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
ataranto
atarantas / atarantás
ataranta
atarantamos
atarantáis
atarantan
atarantaba
atarantabas
atarantaba
atarantábamos
atarantabais
atarantaban
atarantaré
atarantarás
atarantará
atarantaremos
atarantaréis
atarantarán
ataranté
atarantaste
atarantó
atarantamos
atarantasteis
atarantaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
atarante
atarantes
atarante
atarantemos
atarantéis
ataranten
atarantara / atarantase
atarantaras / atarantases
atarantara / atarantase
atarantáramos / atarantásemos
atarantarais / atarantaseis
atarantaran / atarantasen
atarantare
atarantares
atarantare
atarantáremos
atarantareis
atarantaren

ataranta
atarantá

atarantad
ataranten
atarantaría
atarantarías
atarantaría
atarantaríamos
atarantaríais
atarantarían
Infinitivoatarantar
Gerundioatarantando
Participio
atarantadoatarantada
atarantadosatarantadas

Flexiona como: amar

forma nominal : atarantamiento

forma adjetival : atarantado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española