OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

ataracear - verbo

a·ta·ra·ce·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
ataraceo
ataraceas / ataraceás
ataracea
ataraceamos
ataraceáis
ataracean
ataraceaba
ataraceabas
ataraceaba
ataraceábamos
ataraceabais
ataraceaban
ataracearé
ataracearás
ataraceará
ataracearemos
ataracearéis
ataracearán
ataraceé
ataraceaste
ataraceó
ataraceamos
ataraceasteis
ataracearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
ataracee
ataracees
ataracee
ataraceemos
ataraceéis
ataraceen
ataraceara / ataracease
ataracearas / ataraceases
ataraceara / ataracease
ataraceáramos / ataraceásemos
ataracearais / ataraceaseis
ataracearan / ataraceasen
ataraceare
ataraceares
ataraceare
ataraceáremos
ataraceareis
ataracearen

ataracea
ataraceá

ataracead
ataraceen
ataracearía
ataracearías
ataracearía
ataracearíamos
ataracearíais
ataracearían
Infinitivoataracear
Gerundioataraceando
Participio
ataraceadoataraceada
ataraceadosataraceadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española