OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

abonar - verbo

a·bo·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
abono
abonas / abonás
abona
abonamos
abonáis
abonan
abonaba
abonabas
abonaba
abonábamos
abonabais
abonaban
abonaré
abonarás
abonará
abonaremos
abonaréis
abonarán
aboné
abonaste
abonó
abonamos
abonasteis
abonaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
abone
abones
abone
abonemos
abonéis
abonen
abonara / abonase
abonaras / abonases
abonara / abonase
abonáramos / abonásemos
abonarais / abonaseis
abonaran / abonasen
abonare
abonares
abonare
abonáremos
abonareis
abonaren

abona
aboná

abonad
abonen
abonaría
abonarías
abonaría
abonaríamos
abonaríais
abonarían
Infinitivoabonar
Gerundioabonando
Participio
abonadoabonada
abonadosabonadas

Flexiona como: amar

forma nominal : abono, abonado, abonado

forma adjetival : abonado

nombre agentivo : abonador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española