OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

atalantar - verbo

a·ta·lan·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
atalanto
atalantas / atalantás
atalanta
atalantamos
atalantáis
atalantan
atalantaba
atalantabas
atalantaba
atalantábamos
atalantabais
atalantaban
atalantaré
atalantarás
atalantará
atalantaremos
atalantaréis
atalantarán
atalanté
atalantaste
atalantó
atalantamos
atalantasteis
atalantaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
atalante
atalantes
atalante
atalantemos
atalantéis
atalanten
atalantara / atalantase
atalantaras / atalantases
atalantara / atalantase
atalantáramos / atalantásemos
atalantarais / atalantaseis
atalantaran / atalantasen
atalantare
atalantares
atalantare
atalantáremos
atalantareis
atalantaren

atalanta
atalantá

atalantad
atalanten
atalantaría
atalantarías
atalantaría
atalantaríamos
atalantaríais
atalantarían
Infinitivoatalantar
Gerundioatalantando
Participio
atalantadoatalantada
atalantadosatalantadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española