OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

pandar - verbo

pan·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
pando
pandas / pandás
panda
pandamos
pandáis
pandan
pandaba
pandabas
pandaba
pandábamos
pandabais
pandaban
pandaré
pandarás
pandará
pandaremos
pandaréis
pandarán
pandé
pandaste
pandó
pandamos
pandasteis
pandaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
pande
pandes
pande
pandemos
pandéis
panden
pandara / pandase
pandaras / pandases
pandara / pandase
pandáramos / pandásemos
pandarais / pandaseis
pandaran / pandasen
pandare
pandares
pandare
pandáremos
pandareis
pandaren

panda
pandá

pandad
panden
pandaría
pandarías
pandaría
pandaríamos
pandaríais
pandarían
Infinitivopandar
Gerundiopandando
Participio
pandadopandada
pandadospandadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española