OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

acorar - verbo

a·co·rar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
acoro
acoras / acorás
acora
acoramos
acoráis
acoran
acoraba
acorabas
acoraba
acorábamos
acorabais
acoraban
acoraré
acorarás
acorará
acoraremos
acoraréis
acorarán
acoré
acoraste
acoró
acoramos
acorasteis
acoraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
acore
acores
acore
acoremos
acoréis
acoren
acorara / acorase
acoraras / acorases
acorara / acorase
acoráramos / acorásemos
acorarais / acoraseis
acoraran / acorasen
acorare
acorares
acorare
acoráremos
acorareis
acoraren

acora
acorá

acorad
acoren
acoraría
acorarías
acoraría
acoraríamos
acoraríais
acorarían
Infinitivoacorar
Gerundioacorando
Participio
acoradoacorada
acoradosacoradas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española