OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

asordar - verbo

a·sor·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
asordo
asordas / asordás
asorda
asordamos
asordáis
asordan
asordaba
asordabas
asordaba
asordábamos
asordabais
asordaban
asordaré
asordarás
asordará
asordaremos
asordaréis
asordarán
asordé
asordaste
asordó
asordamos
asordasteis
asordaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
asorde
asordes
asorde
asordemos
asordéis
asorden
asordara / asordase
asordaras / asordases
asordara / asordase
asordáramos / asordásemos
asordarais / asordaseis
asordaran / asordasen
asordare
asordares
asordare
asordáremos
asordareis
asordaren

asorda
asordá

asordad
asorden
asordaría
asordarías
asordaría
asordaríamos
asordaríais
asordarían
Infinitivoasordar
Gerundioasordando
Participio
asordadoasordada
asordadosasordadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española