OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

avenar - verbo

a·ve·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
aveno
avenas / avenás
avena
avenamos
avenáis
avenan
avenaba
avenabas
avenaba
avenábamos
avenabais
avenaban
avenaré
avenarás
avenará
avenaremos
avenaréis
avenarán
avené
avenaste
avenó
avenamos
avenasteis
avenaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
avene
avenes
avene
avenemos
avenéis
avenen
avenara / avenase
avenaras / avenases
avenara / avenase
avenáramos / avenásemos
avenarais / avenaseis
avenaran / avenasen
avenare
avenares
avenare
avenáremos
avenareis
avenaren

avena
avená

avenad
avenen
avenaría
avenarías
avenaría
avenaríamos
avenaríais
avenarían
Infinitivoavenar
Gerundioavenando
Participio
avenadoavenada
avenadosavenadas

Flexiona como: amar

forma nominal : avenamiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española